اجتناب از بتها (قرآن)در آیات قرآن به ضرورت اجتناب از بتها تأکید شده است. ۱ - حکم اجتناب از بتهالزوم اجتناب از بتها: «وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ؛و از پليدى دورى كن.» عدّه‌اى از مفسّران، «رُجز» را به بتها (اصنام) تفسير كرده‌اند. ۲ - اجتناب اصحاب کهفهجرت و كناره‌گيرى اصحاب کهف، از بت‌پرستان و بتها: «أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ ... • وَإِذِ اعْتَزَلْتُمُوهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ إِلَّا اللَّهَ فَأْوُوا إِلَى الْكَهْفِ ...؛ آيا گمان كردى اصحاب كهف ... و به آنها گفتيم: هنگامى كه از آنان و آنچه جز خدا مى‌پرستند كناره‌گيرى كرديد، به غار پناه بريد....» ۳ - اجتناب حضرت ابراهیمكنارهگيرى ابراهیم علیه‌السلام از بت‌پرستان و بتهاى‌شان: «وَاذْكُرْ فِي الْكِتَابِ إِبْرَاهِيمَ ... • وَأَعْتَزِلُكُمْ وَمَا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ... • فَلَمَّا اعْتَزَلَهُمْ وَمَا يَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ...؛ در اين كتاب، ابراهيم را ياد كن، ... و از شما، و آنچه غير خدا مى‌خوانيد، كناره‌گيرى مى‌كنم؛ ... هنگامى كه از آنان و آنچه غير خدا مى‌پرستيدند كناره‌گيرى كرد....» ۴ - پانویس۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۱۳۳، برگرفته از مقاله «اجتناب از بتها». رده‌های این صفحه : بت | موضوعات قرآنی
|